Metody wizualne - obserwatorium krajobrazu
Wykorzystanie sztuk wizualnych w obserwacji krajobrazu, metaforycznej prezentacji badań, opracowywaniu narracji wyników naukowych i współpracy ze społecznością.
Opis
Metody wizualne - obserwatorium krajobrazu
Visual Methodologies for Landscape Observatory to kurs szkoleniowy w zakresie wdrażania i wykorzystywania narzędzi wizualnych do pracy i komunikacji ze społecznością i zainteresowanymi stronami w zakresie planowania przestrzennego i krajobrazowego w celu poprawy krajobrazu i podniesienia jakości życia. Jest to podejście do ujednolicenia produkcji sztuki i metod komunikacji wizualnej z badaniami naukowymi i krajobrazowymi.
Metodologie wizualne wykorzystują różne środki artystyczne jako narzędzia prezentacji wizualnej – fotografie, ilustracje, rysunki, piktogramy i kolaże, a także opowiadanie historii i materiały wideo. Celem jest umożliwienie młodym naukowcom, społeczności i interesariuszom komunikowania się i wzajemnego dzielenia się wiedzą, pomysłami, poglądami i potrzebami w zakresie odziedziczonych wartości krajobrazowych w celu wspierania kontekstowych badań krajobrazu. Wdrożenie metodologii wizualnej angażuje społeczność i interesariuszy w badania naukowe i planowanie krajobrazu, rozwijając w ten sposób ramy Obserwatorium Krajobrazu i poszerzając jego sieć.
Teoretycznymi ramami dla wykorzystania metodologii wizualnych jest Obserwatorium Krajobrazu. Obserwatorium Krajobrazu to sieć instytucji i interesariuszy, przestrzeń wymiany doświadczeń na temat dynamicznej równowagi, interakcji i transformacji między sieciami naturalnymi i antropogenicznymi. Koncepcja krajobrazu jest rozumiana jako interakcja między sieciami naturalnymi i kulturowymi, a także wzajemne powiązania między zasobami naturalnymi i kulturowymi oraz ich kontekstem. Zakres przestrzenny Obserwatorium Krajobrazu to śródziemnomorska Europa, w której występują intensywne interakcje między wybrzeżem a lądem, obejmujące naturalne połączenia różnych siedlisk i różnorodności biologicznej z połączeniami kulturowo-historycznymi, funkcjonalnymi i symbolicznymi.
Ten kurs szkoleniowy koncentruje się na wykorzystaniu sztuk wizualnych w tworzeniu opowieści o osiągnięciach naukowych i/lub metaforycznej prezentacji metod i wyników badań. W związku z tym kurs integruje cztery etapy badań i samodoskonalenia: obserwacje krajobrazu, badania i / lub opowiadanie historii projektu, dynamiczne narracje naukowe oraz (zachęcanie) do współpracy ze społecznością i zaangażowanymi interesariuszami.
Grupa docelowa
- Młodzi naukowcy zajmujący się tematyką przestrzenną w ramach nauk przyrodniczych,
- Planiści przestrzenni, architekci i inni specjaliści zaangażowani w proces planowania i analizy terytorium, zarówno w kontekście krajobrazowym, jak i miejskim,
- Administratorzy, którzy uczestniczą w procesach planowania przestrzennego w ramach wspólnego projektu,
- Organizacje społeczne i lokalnie zaangażowane,
Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) działające lokalnie.
Zalety narzędzia
- Wzmocnienie pozycji (wszystkich zaangażowanych interesariuszy) w zakresie przekazywania własnej wiedzy, pomysłów, poglądów i potrzeb dotyczących odziedziczonych wartości krajobrazowych,
- Gromadzenie nowej wiedzy na temat rzeczywistości i reprezentacji krajobrazu poprzez osobiste badania i od innych zaangażowanych grup,
Poprawa umiejętności prezentacji w celu zaoferowania społeczeństwu jaśniejszego obrazu tematu badań lub wyborów projektowych podczas planowania rozwoju, - Uzyskiwanie informacji zwrotnych i wkładów w prezentowane badania i / lub projekty od społeczności i wszystkich zaangażowanych grup,
- Zintegrowana świadomość, że badania i / lub projekt (planowania terytorium) są procesami zbiorowymi.
